“Ik kan me geen beter leven voorstellen dan dit leven met Jezus.”
Sven Koekkoek (16) was veertien toen hij tijdens TeenStreet Summercamp heel bewust voor een leven met Jezus koos. “En ik heb er geen seconde spijt van gehad.” Aan alle tieners die nog twijfelen of niet durven zegt hij: “Jezus staat echt aan je deur en Hij staat te kloppen, dát is wat je voelt. Maar je moet wel zelf opendoen. En echt, het gaat je zoveel opleveren.”
Sven groeide op in een christelijk gezin. Elke zondag naar de kerk, een christelijke basisschool, bidden en Bijbellezen. Maar persoonlijk deed hij niet zoveel met het geloof. “En toen rond mijn twaalfde Corona uitbrak, ik geen vrienden meer kon zien, merkte ik dat ik mezelf er ook wel voor afsloot. Toen ben ik het geloof een beetje verloren.”
Summer Camp 2021
Het was zijn moeder die hem vroeg of hij naar TeenStreet Summercamp wilde. Met een paar vrienden uit de kerk. Dat was in de zomer van 2021, in Nederland. Hij twijfelde eigenlijk niet, want in de maanden ervoor zag hij steeds een glimp van die grote God en hij verlangde naar meer. “Ik heb best wel last van angsten gehad, vooral in het donker. Toen ben ik weer gaan bidden en de angst ging weg. Net toen ik dacht: ‘nou Sven, nu moet je er eigenlijk wel wat meer mee doen, niet alleen even bidden als je bang bent’, kwam de vraag van mijn moeder.”
Met vijf vrienden ging hij naar Summercamp en daar is zijn leven volledig op de kop gezet. De grootste verandering? “Ik leef niet meer in angst. Er is een zekerheid nu in alles.” Ook zijn omgeving ziet hoe hij veranderd is. “Ik heb niet meer zo snel een mening over mensen, ik probeer echt met de ogen van Jezus naar de mensen om me heen te kijken. En ik kies veel bewuster, ik wil geen dingen meer doen die niet goed voor me zijn, die niet passen bij een leven met God.” Ook zijn vader zei dat hij een hele andere jongen zag na die zomer, vooral in zijn omgang met anderen.
Doop en daarna
In het najaar van 2021 heeft Sven zich laten dopen, tegelijk met een paar van zijn vrienden. En in de jaren erna is hij echt gegroeid in zijn relatie met Jezus. “Eerst zag ik Hem als iemand op afstand, nu is Hij heel dichtbij. Hij is echt mijn Vriend, Hij zorgt voor me en kijkt naar me om. Alles leg ik aan Hem voor.” Dat betekent niet dat hij door het leven huppelt. “Ik merk dagelijks wel dat ik echt word aangevallen. Soms in het kiezen, soms in de thuissituatie die niet altijd gemakkelijk is. En vroeger, als ik mensen dan hoorde over de rust die zij van God hadden ontvangen, begreep ik dat nooit. Nu wel. En het is inderdaad lastig uit te leggen. Ik stress eigenlijk niet meer. En als ik me dan toch zorgen maak, is er meteen die zekerheid dat God het in handen heeft. Als iets moet zijn of moet gebeuren, dan zij het zo. Hij ziet het grote plaatje. Ik geloof dat God de controle heeft en dat ik mag loslaten en luisteren. Later zal het allemaal wel op z’n plek vallen.”
Vorig jaar is er een groep vanuit zijn kerk naar TeenStreet Spring Break geweest. Tijdens een doopdienst in de kerk, een paar weken later, getuigde een jongen van hoe God bij hem te werk was gegaan. “Er stonden zes dopelingen ‘op de planning’. Het werden er 22, onder wie mijn vader en mijn zus. Er was niet genoeg doopkleding voor iedereen, dus mijn vader fietste met zeiknatte kleding weer naar huis. Vier jaar geleden was er in onze kerk elke zondag één redelijk bezochte dienst. Nu zit de kerk elke zondag twee keer ramvol. Hele families kwamen tot geloof.”
Geloof delen
De vijf vrienden met wie Sven die eerste keer naar Summercamp ging, zaten ook in zijn small group. Met hen heeft hij nog steeds veel contact. Met zijn coach, of small group leader, helaas niet meer. “Hij is nog wel naar mijn doopdienst gekomen, maar daarna is het contact toch verwaterd.” Gelukkig heeft hij fijne jeugdleiders in zijn kerk bij wie hij altijd terecht kan. Hij is enthousiast over de beweging die TeenStreet de laatste jaren is geworden, met de nadruk op het belang van een small group leader die er het hele jaar door is, los van alle events. Want niet iedereen heeft een jeugdleider zoals hij en het is belangrijk om een volwassen gelovige te hebben bij wie je met vragen terecht kunt. Die jou en je proces kent.
Tijdens TeenStreet Spring Break 2022 heeft Sven zijn vriendin leren kennen. Dat begon als een vriendschap. Een jaar later, Spring Break 2023, werd het meer dan dat. Ze wonen niet bij elkaar in de buurt. “Maar we bellen veel en lezen dan ook samen uit de Bijbel.” Elke avond zoekt Sven de stilte op en is hij alleen met God. Soms thuis, in de zomer vaak buiten. Met de Bijbel, op een bankje. Hij schaamt zich er niet voor.
Ook op social media deelt hij veel over zijn geloof. Bijbelteksten die hem hebben geraakt, aanbiddingsliederen of verhalen van mensen die tot geloof zijn gekomen. “Ik heb het gevoel dat ik echt geroepen ben om het Evangelie te delen, dat ik het niet voor mezelf mag houden. Ik was vroeger altijd wel bezig met wat mensen van mij vonden, ook op social media, maar daar heb ik nu echt geen last meer van. Wat als ik later iemand in de hemel tegenkom die mijn posts ooit heeft gezien en mede daardoor Jezus heeft leren kennen. En dat hij dan tegen me zegt: ‘bedankt dat je niet bang was om over Jezus te praten’. Dan kunnen er honderdduizenden zijn die er iets over te zeggen hebben, maar dan telt voor mij die ene.”
Toekomst
Sven zit nu in het eindexamenjaar van de Havo, hij zit op voetbal en brengt aardig wat uurtjes door in de sportschool. Na de Havo volgt waarschijnlijk een studie fysiotherapie. “Ik ben samen met mijn moeder naar een open dag geweest en vooraf hebben we in de auto gebeden. Ik zei: ‘als dit het voor me is, maak me dan heel enthousiast’.” Hij heeft de hele open dag rondgestuiterd van blijdschap. Het was de bevestiging die hij nodig had.
Wat er na die studie komt, ziet hij wel, dat is nog zover weg. Het zou hem niet verbazen als hij voorbij de grenzen van Nederland wordt geroepen. “Ik laat het allemaal maar op me afkomen. Ik betrek Hem bij de keuzes waar ik nu voor sta, zoals mijn studie en kijk of de dingen die ik doe, in overeenstemming zijn met hoe Hij het wil.” Soms is hij nog wel eens wat onzeker over de toekomst, wil hij weten wat het grote plan is voor zijn leven. “Maar dan houd ik me vast aan de beloften van God en is de onzekerheid weg. Wat moet komen, komt toch wel.”
