Hulp uit onverwachte hoek
Stel, je gaat als jong stel evangeliseren in Afrika. Je wilt het Goede Nieuws verspreiden onder de Fulani, een orthodox islamisch volk dat nomadisch leeft. Je kunt je afvragen: hoe kan het Evangelie daar ooit voet aan de grond krijgen? Dat kan verrassend snel gaan, met hulp uit onverwachte hoek. Dit is het verhaal van OM’ers Jonathan* en Ellenoor*.
“We nemen je mee terug naar de tijd dat we onze missie om het Fulani-volk te bereiken net begonnen. We hadden ons nog maar net in Ghana gesetteld. We lopen over de markt en doen een poging om aan wat verse groente te komen. Een Fulani-mevrouw houdt ons aan, we proberen haar in haar eigen taal te groeten. We zijn de taal nog aan het leren, dus verder verstaan we weinig van wat ze zegt."
De dame wijst naar haar oor en zegt ‘foeh foeh’. Ellenoor, arts van beroep, is even verbaasd dat ze nu al benaderd wordt met een medisch probleem. Maar dan herpakt ze zich.
Ellenoor: “We proberen de dame duidelijk te maken dat ze maar even bij ons thuis langs moet komen, zodat ik naar haar oren kan kijken. Dagen verstreken en we dachten niet dat ze nog zou komen. Maar twee weken later staat ze voor onze deur."
"Met de hulp van een vertaler komen we erachter dat ze al zeven jaar lang last heeft van oorsuizen. Ik weet dat hier medisch gezien weinig hoop voor is. Ik kijk in haar oor en in Jezus’ Naam bidden we voor haar.”
“De volgende dag rijden we op de motor langs de markt,” vervolgt het stel hun verhaal. “In de verte staat iemand heel uitbundig te zwaaien en te springen. Als we dichterbij komen zien we dat het de Fulani-mevrouw is. Er volgt een stortvloed aan woorden, waar we weinig van begrijpen. Iemand schiet ons te hulp om te vertalen. Haar oorsuizen is gestopt!”
“Na deze ontmoeting staat ze al snel weer voor onze deur, dit keer met een kip om ons te bedanken. We vertellen haar het verhaal van de genezing van de bloedvloeiende vrouw uit Markus 5. We zeggen haar dat Jezus haar heeft genezen. Als ze wegloopt horen we haar al tegen de eerste de beste mensen die ze tegenkomt zeggen: ‘Jezus heeft me genezen!’”
“In de weken die volgen komt ze regelmatig bij ons langs om verhalen over Jezus te horen. Soms neemt ze zelfs hele groepen andere vrouwen of kinderen mee. We geven haar een audiobijbel, die ze op z’n hardst zet en er zo mee door het dorp loopt.”
Veel Fulani vestigen zich niet permanent op een plek, maar trekken na van de ene naar de andere tijdelijke verblijfplaats. Zo ook de Fulani-dame.
“Op een gegeven moment is ze helaas verdwenen. We zien haar niet meer en kunnen haar ook niet meer bereiken. We vinden het jammer, maar proberen het toe te vertrouwen aan God. Misschien is ze het Goede Nieuws wat ze gehoord heeft nu wel in een ander gebied aan het verspreiden!”
“De maanden verstrijken. Op een gegeven moment voelen we ons erg onrustig en we besluiten om God te gaan prijzen. De onrust verdwijnt. De volgende ochtend staat onze Fulani-vriendin weer voor de deur. Wat een enthousiasme! We spreken inmiddels veel beter Fulfide, de taal van haar bevolkingsgroep, dus we kunnen best aardig met haar communiceren."
"Haar audiobijbel werkt niet meer en ze wil graag dat we hem repareren. Dan kan ze er nog meer mensen naar laten luisteren, net zoals ze de afgelopen maanden heeft gedaan. En dan komt het hoge woord eruit: ‘Ik wil heel graag Jezus, de Messias’."
Jonathan en Ellenoor zijn onder de indruk hoe God hen kon gebruiken. Met een kort gebed in Jezus' Naam werd een vuur ontstoken. "Via onze nieuwe zuster in Christus bereikt het Licht de Fulani sneller dan iemand ooit had kunnen bedenken. Halleluja, wat is God goed!”
* Om het werk niet te belemmeren noemen we niet hun echte namen en tonen we hen niet herkenbaar.
Wie brengt hun het Licht?
Het verhaal van Jonathan en Ellenoor maakt ons dankbaar en stil. De Redder van de wereld gaat door met Zijn plan. We zijn nog niet klaar.
Zelfs als iedere christen op aarde in zijn of haar omgeving vertelt over Jezus, dan nog zouden ruim twee miljard mensen nooit van Hem horen. Bijvoorbeeld omdat een volk nomadisch leeft, zoals de Fulani in Afrika.
Er zullen mensen naar deze volken toe moeten. Gewone christenen, zoals jij en wij. Daarom blijven wij mobiliseren, toerusten en uitzenden. Vrijmoedig vragen wij jou: maak jij de verspreiding mogelijk met jouw Kerstgift? Zonder jou komt het werk stil te liggen.